Stichting De 12 Reeuwijkse Plassen heeft onlangs afscheid genomen van Marijke van Riel. Zij vertegenwoordigde in de plassenraad (raad van toezicht) de eigenarenvereniging De Sluipwijkse Plassen (kortweg de Sluipwijkse) en vervulde de rol van secretaris. Marijke gaat het plassengebied verlaten en verhuizen naar de Veluwe.
Unieke expertise
In het Reeuwijkse plassengebied heeft zij haar invloed doen gelden op vele terreinen gedurende een lange periode. Zo stond ze in 1996 aan de wieg van de Sluipwijkse, alwaar ze tot het begin van dit jaar de rol heeft vervuld van ambtelijk secretaris. Een steun en toeverlaat van het bestuur. Ze heeft in al die jaren vanuit haar activiteiten een unieke expertise opgebouwd over de complexiteit en de vele aspecten die het plassengebied kenmerken.
Een voorbeeld waarbij deze expertise van pas kwam is het maken van vele zienswijzen op de voorgestelde plannen van de provincie, de gemeente en hoogheemraadschap Rijnland, niet zelden met het gewenste resultaat. Dit gebeurde niet alleen namens de Sluipwijkse, maar vaak ook namens de andere eigenarenverenigingen. Een ander voorbeeld is het samenstellen van brochures over de visserij en de jacht waarmee zij de rechten en plichten van de eigenaren ten opzichte van de vissers en de jagers helder kreeg. Naast haar actieve lidmaatschap van de Sluipwijkse was Marijke namens de gemeente betrokken bij de regulering van de beroepsvisserij, waar door recente wetswijzingen nog al wat gedoe was ontstaan. Marijke wist daar door haar empathisch optreden een bevredigende status quo te bereiken.
Doorstart Stichting VEEN naar de huidige stichting
Ten slotte was Marijke in de afgelopen jaren intensief betrokken bij de doorstart van de Stichting VEEN naar de Stichting De 12 Reeuwijkse Plassen. Als VEEN-bestuurslid heeft zij haar handtekening gezet onder de nieuwe statuten en vervolgens plaats genomen in de plassenraad, waar men ook daar kon bogen op haar rijke kennis en ervaring.
We kennen Marijke als een zeer plezierig, bescheiden mens die het liefst op de achtergrond wilde blijven en die zich nooit heeft laten voorstaan op de vele credits die zij ruimschoots verdiende. Wij danken haar voor haar enorme inzet en loyaliteit aan het plassengebied en wensen haar een mooie toekomst in haar nieuwe omgeving.
