Door Wouter de Waal

Ik weet niet of het exact honderd dagen zijn dat ik nu in Reeuwijk rondloop, maar het zal vast niet zoveel schelen. Het idee achter zo’n honderd-dagen-verhaal is dat je al wel een beetje weet hoe alles eraan toegaat, maar dat je nog niet totaal ”gebrainwashed” bent. Je hebt dus eigenlijk een soort frisse, kritische blik op de zaak. Dan is een column een mooi medium om dat eens te ventileren.
En wat valt dan zoal op? Alle clichés zijn waar. Daar zijn het natuurlijk clichés voor, maar toch. Even een aantal opvallende clichés op een rijtje:

1. Het is een heel mooi natuurgebied. Helemaal waar, het heeft ook niet voor niets de NNN (Natuurnetwerk Nederland) status.
2. Uitdagend voor zeilers. Ik vind persoonlijk eigenlijk niets leuker dan zeilen. Dus kijk ik met die bril altijd naar vaarwater. En dan zijn de plassen uitdagend hoor, met alle bosschages, windschifts en nauwe doorgangen.
3. Het is een heel gevoelig gebied. Klopt ook als een bus, voor je het weet is veen weggespoeld en zijn maatregelen uit het verleden weer tenietgedaan.
4. Onderhoud is essentieel. Als je even achteromkijkt, zijn kleine takjes heuse bomen geworden en dan heel lastig te verwijderen; dat is niet handig.
5. Iedereen heeft gelijk. Is ook waar, want mensen kijken vaak vanuit een eigen perspectief naar het gebied. Dan zie je zaken die je vanuit je eigen blik van belang vindt. Maar iemand die vanuit een ander perspectief kijkt, ziet weer heel andere zaken. En dat is lastig als je samen besluiten moet nemen.
6. Er is Oud Zeer. Dat is logisch, iedereen heeft zaken in het verleden die zeer doen. Tegelijk is het ”oud” en doet het ”pijn”. Niet handig, maar wel van belang om rekening mee te houden. Ook voor de spelers zelf. Dus vraag je af of je handelt vanuit ”oud zeer” of met een frisse blik vooruit kijkt.
7. Het is geweldig wat hier gebeurt. Wellicht zie je dat niet meer. Als bewoners en gebruikers krijg je in de loop der tijd een vorm van ”bedrijfsblindheid”. Maar ga maar eens na. Met 500 eigenaren gezamenlijk het gebied in stand houden is een enorme klus. Toch zijn er na de nodige hobbels echt al grote stappen gezet. En het is soms een hoop gedoe, maar dat komt ook omdat keuzes en beslissingen vaak gewoon heel ingewikkeld zijn. Eén verhaal bakken van alle meningen, belangen, ideeën en ego’s is heel ingewikkeld. En als dat lukt, mogen jullie ook heel trots zijn.
8. Het gaat om verbetering natuurwaarden hé. Soms lijken mensen wat narrig. Alsof het allemaal niets is, niet goed gaat en dus ook wel niets zal worden. Maar tegelijk gaat het ook om het verbeteren van ”jullie achtertuin”. En we houden natuurlijk ook rekening met de belangen van bewoners en recreanten. Maar we werken niet aan een bungalowpark van 300 woningen of een snelweg. Het gaat om de natuur hé.
9. De vrijwillige inzet is enorm. Het is écht indrukwekkend hoeveel inzet mensen tonen om het gebied in stand te houden en de natuur te verbeteren. Mensen die meehelpen door de handen uit de mouwen te steken. Mensen die vermogens besteden aan het verkrijgen van areaal om dit vervolgens natuurlijk te ontwikkelen. En mensen die vele uren vergaderen om de boel verder te helpen. Helemaal vrijwillig. Dat is heel veel waard!
10. De gebiedskennis is gigantisch. Het veen vergt een aanpak die je niet zomaar vanuit de theorie opdoet. Oplossingen variëren van plek tot plek en dat vraagt veel kennis en ervaring. En die is voorhanden. Door mensen die er decennia lang werken, als aannemer of ecoloog. En door mensen die het gebied gewoon elke dag meemaken en kennis hebben, omdat ze zien wat er gebeurt. De kunst is die kennis boven tafel te halen, het is bijna net zo waardevol als de natuur zelf.

Nou, dat zijn dan een paar punten die ik zoal heb opgedoken in de circa eerste 100 dagen in Reeuwijk. Ik vind het bijzonder boeiend.

Wouter de Waal
Gebiedsmanager de Reeuwijkse Plassen
06-13227179