Door Wouter de Waal

En daar land je dan als kersverse Gebiedsmanager in de 12 Reeuwijkse Plassen. Een gebied dat ik me vooral herinner van een keertje zeilen als kleine jongen met mijn oom en tante. En met name dan dat de mast van die oude centaur doormidden brak. Wat natuurlijk voor de nodige commotie zorgde. Maar verder is het nieuw. Het water, het land en de mensen. Nu is het vooral kennis maken en inwerken. In deze column deel ik graag mijn eerste indrukken.

De schoonheid
Je blik wordt automatisch naar het water getrokken en dat biedt zeker voor een buitenstaander een heel aangenaam beeld. Het gebied kent een soort intimiteit met kleine en verrassende doorgangen, ruisend riet en onverwachte plekken. De oevers zijn – zeker vanuit de beeldkwaliteit – de meest gewilde zones. In Reeuwijk zijn ze op veel plekken gelukkig nog rustig en natuurlijk. Er is uiteraard ook bebouwing (en over smaken valt te twisten), maar grote, overheersende gebouwen zijn zeldzaam.

De kleinschaligheid
Als bezoeker vallen als eerste de krapte en kleinschaligheid op. Er is een scherpe overgang die je beleeft als je vanuit het dorp het plassengebied in rijdt. Het gemier over de smalle weggetjes, met meerdere gebruikers. Aan twee kanten water en haakse bochten. Het is opvallend hoe automobilisten op elkaar blijven wachten en vriendelijk bedanken als je dat zelf doet. Ik vraag me dan af hoe het is als je hier dagelijks meerdere malen overheen moet.

Kennis
Er zit veel knowhow in het gebied. Vakinhoudelijk vanuit de bewoners die hier al vele jaren jagen, vissen en het gebied onderhouden. Ook op ecologisch vlak is opvallend veel kennis voorhanden. Dat is toch ook wel echt iets om trots op te zijn, want het is weleens anders. Die kennis wordt ook nog eens gedeeld, ook met de bewoners, bijvoorbeeld via de Natuuracademie Dat is heel mooi, want het verhoogt de betrokkenheid.

Passie
Veel mensen hebben een grote passie voor het gebied. Omdat het de plek is waar ze zijn opgegroeid of omdat ze geraakt zijn door de natuurwaarden of genieten van het water als ‘speeltuin’. Er zijn mensen betrokken bij het meten van de waterkwaliteit en de natuurontwikkeling. En het is op sommige plekken echt bijzonder hoeveel inzet particulieren plegen om de natuur in stand te houden en te verbeteren. Passie zit natuurlijk ook in de vele sporters op de plassen. En soms zijn mensen ook minder gepassioneerd en gewoon op zoek naar een fijne plek om anderen te ontmoeten.
Verder is heel veel hetzelfde als overal. Want net als op andere plekken in het land hebben bijzondere gebieden nu eenmaal een grote aantrekkingskracht op verschillende gebruikers. Dat leidt tot verschillende belangen, die soms minder overeenkomen of zomaar keihard botsen.

Slim veranderen
Veel mensen staan kritisch tegenover veranderingen. Zeker als niet exact bekend is wat ze inhouden. Maar voor gebieden geldt dat ze nooit hetzelfde blijven. Ook al doe je niets. Bomen groeien door of waaien om, mensen veranderen hun bezit en ook het weer, de natuur en het water laten sporen na. Een gebied verandert dus altijd. Het is de kunst om het zo te veranderen dat het voor de gebruikers in waarde groeit en toekomstige generaties trots zijn op de sporen die wij met z’n allen nalaten.

Ik hoop samen met de vele partijen een rol te spelen in de juiste veranderingen.

Dat is spannend, uitdagend en vooral heel leuk.

Wouter de Waal
Gebiedsmanager stichting De 12 Reeuwijkse Plassen
M 06-132 27 179